مو کوتاه ها
بیشتر گربه‌ها موهای کوتاه دارند، فارغ از بزرگی یا کوچکی، وحشی یا خانگیشان. این یک تکامل فراساختاری است که برای یک شکارچی طبیعی که بر روی مخفیگاه‌ها و شلوغی‌های چندراهه حرکت می‌کند، منطقی است. یک گربه شکارچی در موی کوتاه کارآمدتر است زیرا می‌تواند بدون مزاحمت در محیط چگال حرکت کند و برای یک حمله سریع در یک گوشه تنگ آماده باشد.
تکامل مو کوتاه ها
اولین گربه‌هایی محبوب که به تعبیه شده‌اند، به بیش از ۴۰۰۰ سال پیش بازمیگردد، موی کوتاه و ظاهری بسیار خوش‌فرم داشتند. در موی کوتاه، رنگ و الگوها به وضوح تعریف شده‌اند و شکل گربه به بهترین شکل ممکن ظاهر می‌شود. ده‌ها نژاد گربه با پوست کوتاه توسعه یافته‌اند، اما سه گروه اصلی وجود دارند: بریتیش، آمریکایی و شرقی.
دو نژاد اولیه در واقع گربه‌های خانگی عادی‌اند که توسط دهه‌ها برنامه‌های تکثیر پالایش یافته‌اند. آنها گربه‌هایی با سر گرد و مستطیلی، با موی کوتاه، فر و توده کثیف دوگانه هستند. گروه شرقی که به شدت متفاوت است، به طور کامل به شرق مربوط نیست و توسط تلاقی با سیامی در اروپا ایجاد شده است. آنها با موی کوتاه و نرم و بدون پوشش زیریند.
دیگر نژادها شامل: برمیس (Burmese)، روسی آبی (Russian Blue) با پوست گرم و نرم که یک پوشش زیرین بسیار کوتاه دارد و موهای بالای بدن را از بدن دور می‌کند؛
این گربه‌ها به طور معمول کاملاً بی‌مو نیستند، بیشتر با پوشش بدنی نرم و با بافتی شبیه به مخمل پوشیده می‌شوند. نوع دیگری از موی کوتاه در گربه‌های رکس دیده می‌شود که موهایی خمیده یا شکننده دارند. از جمله معروف‌ترین آنها دوون رکس (Devon Rex) و کورنیش رکس (Cornish Rex) هستند.
نگهداری آسان
یکی از مزایای بزرگ برای صاحبان نژادهای موکوتاه، این است که برای نگهداری در شرایط خوب، به تمیز کاری کمی نیاز دارند و علائم آفات و آسیب ها را راحت می توان مشاهده و درمان کرد. با این حال، نگه داشتن یک گربه با موی کوتاه، به معنی داشتن فرش و صندلی هایی بدون مو نیست. بعضی از نژادها ریزش موی بسیاری دارنند، به خصوص در زمان از دست دادن فصلی زیرپوش. حتی نژادهای تک‌لایه مانند اورینتال ها همیشه یک مقداری مو از دست می دهند.
